اولین موارد خودکشی سگ ها در دهه ی بین ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ ثبت شده است. در این سالها بیشتر قربانبان معمولا سگ هایی از نژاد کلی (سگ گله اسکاتلندی) بوده اند که در ابتدا بر روی پل می دویدند و خود را از این پل به پائین می انداخته اند. حتی مشاهده شده است در مواردی که سگی جان سالم به در می برد دوباره به بالای پل رفته و خود را دوباره به پائین پرت می کند. اینکار تا خودکشی کامل تکرار می شده است. هیچکس تا کنون دلیل این کار عجیب سگها را نمی داند. چیزی که این پل را یک راز غم انگیز می کند این است که تمامی سگانی که از این پل به پایین اقدام به پرش می کنند فقط از یک طرف و از یک نقطه پل می پرند.(بین دو حفاظ پایانی سمت راست پل) بسیاری افراد این پل را تسخیر شده می پندارند.

 

در سال ۱۹۹۴ یک مرد اسکاتلندی کودک خود را از این پل به پائین پرت کرده است. ادعا شد که او یک ضد مسیح بوده و مدتی بعد در همان مکان اقدم به خودکشی کرد. آیا پل اورتون مسئول این رویداد هاست؟! برخی معتقد اند پل اورتون مکان نازکی است، حصاری بین دنیای زندگان و دنیای ملاقات مردگان و بعضی مواقع حدود را رد می کند.